ქართული პრესის მიმოხილვა 02.06.2025

სანდრო თვალჭრელიძე – “რა მისიით ჩამოვიდა საქართველოში სენატორი სტივ დეინსი?!”
“ფარა” მოქმედებაში – კანონის ძალაში შესვლის შედეგები და სავარაუდო სცენარები
მირიან მირიანაშვილი – “ტრამპი საქართველოს გულისთვის რუბიოსა და გრემის ჯგუფს არ დაუპირისპირდება”
* * *
სანდრო თვალჭრელიძე – “რა მისიით ჩამოვიდა საქართველოში სენატორი სტივ დეინსი?!”
“ჩემი აზრით, მნიშვნელობა იმას კი არა აქვს, რა ითქვა საჯაროდ, არამედ იმას, რაც კონფიდენციალურად ილაპარაკეს და რა გზავნილებიც გადასცა ამერიკელმა სენატორმა ხელისუფლების წარმომადგენლებს. განვითარებული პროცესები აჩვენებს, რომ ოფიციალური ვაშინგტონი არ აპირებს უარი თქვას საკუთარ ინტერესებზე სამხრეთ კავკასიასა და კონკრეტულად, საქართველოში. ჩემი პროგნოზით, სწორედ გაზაფხულზე მოიცლიდა ტრამპი ჩვენთვის, მაგრამ პროცესები უფრო ნელა მიდის, ვიდრე ველოდი. ვფიქრობ, ტრამპმა ჯერ კარგად ვერ მოიცალა საქართველოსთვის, ის გაჭედილია უკრაინაში და ვიდრე საბოლოოდ არ დარწმუნდება, რომ პუტინთან თანამშრომლობა შეუძლებელია და მასთან რაიმე შეთანხმებით მშვიდობას ვერ დაამყარებს, მანამდე ჩვენთვის საფუძვლიანად, ალბათ, ვერც მოიცლის. აი, როცა მოიცლის, ვფიქრობ, მაშინ გადადგამს ძალიან ხისტ ნაბიჯებს, თუ მანამდე არ შეიცვალა ჩვენი ხელისუფლების პოლიტიკა. საქმე ისაა, რომ რუსეთ-უკრაინის ომის ფონზე აშშ-ის სტრატეგიული ინტერესები საქართველოში უფრო გაზრდილია”, – აცხადებს ექსპერტი სანდრო თვალჭრელიძე გაზეთ “კვირის პალიტრისთვის” მიცემულ ინტერვიუში, სათაურით “რა მისიით ჩამოვიდა საქართველოში სენატორი სტივ დეინსი?!”
“შესაბამისად, ვფიქრობ, იქნება უხისტესი ზეწოლა “ქართული ოცნების” ხელისუფლებაზე, რომ შემოდგომაზე ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებთან ერთად ჩატარდეს ვადამდელი საპარლამენტოც. საბოლოოდ ყველაფერი დამოკიდებული იქნება რეალურ პოლიტიკურ სიტუაციაზე. ახლანდელი პროცესები მხოლოდ დასაწყისია. ვაშინგტონში მიხვდნენ, რომ შედეგის მისაღწევად საჭირო იყო საქართველოს დე ფაქტო ადმინისტრაციასთან ურთიერთობა და დაიწყეს კონტაქტების აღდგენა. გზავნილი, რომელიც გადასცეს მთავრობას სენატორის პირით, ვფიქრობ, საკმაოდ კატეგორიული იქნებოდა. აშშ-ს ექნებოდა სერიოზული პრეტენზიები საქართველოს მთავრობასთან. წესით, სადღაც ერთ თვეში ვნახავთ, ვინ როგორ იმოქმედებს, ვგულისხმობ ტრამპის ადმინისტრაციასა და “ქართული ოცნების” ხელისუფლებას… მოდი, ვაღიაროთ, მარკო რუბიოს მილოცვაში პირდაპირ იყო ნათქვამი, რომ აშშ მხარს უჭერს ქართველ ხალხს და არა საქართველოს ხელისუფლებას. არც ერთი სიტყვა ამ მილოცვაში არ არის საქართველოს მთავრობისთვის ნათქვამი. რაც შეეხება ტრამპის მოლოცვას, ჩემი აზრით, როგორც მოლოტოვ-რიბენტროპის პაქტს, მასაც ჰქონდა როგორც საჯარო, ისე კონფიდენციალური ნაწილი. მოკლედ, ისიც არ ვიცით ზუსტად, რა წერია ოფიციალურ წერილში”, – აღნიშნავს გამოცემის კორესპონდენტთან საუბრისას სანდრო თვალჭრელიძე.
“დარწმუნებული ვარ, ჩვენ ვნახეთ მხოლოდ ტექსტის ნაწილის თარგმანი, ამიტომ ამაზე ბევრი ლაპარაკი არ გვინდა. ეს მილოცვები მიუთითებს იმაზეც, რომ აშშ-ს ახალმა ადმინისტრაციამ გადაწყვიტა, გარკვეული ფორმით ჰქონდეს ურთიერთობა `ქართული ოცნების~ ხელისუფლებასთან. აქვე უნდა აღვნიშნოთ ჩვენი ხელისუფლების წარმომადგენლების ნახევრად სასაცილო განცხადებები ამ მილოცვების შესახებ – თურმე რუბიო დიფ სთეითის წარმომადგენელი ყოფილა, რომელიც ტრამპს ებრძვის. გონიერმა ადამიანმა ეს როგორ უნდა დაიჯერო, თუმცა “ქართული ოცნების” მხარდამჭერებში უგონო ხალხიც ბლომად არის, მაგრამ არიან მოაზროვნენიც და, ალბათ, სიმწრით ეცინებათ ამ ყველაფერზე, მაგრამ მერკანტილური მიზნებით ისევ ამ პარტიის მხარდამჭერებად რჩებიან. ვიხვეწები რამდენი ხანია, ამიხსნას ვინმემ, რა არის ეს დიფ სთეითი. ამათ რომ უსმინო, მარკო რუბიო, ფაქტობრივად, ტრამპის მარჯვენა ხელი და მისი პოლიტიკის გამტარებელი, ყოფილა დიფ სთეითი”, – განაგრძობს რესპონდენტი.
“ბიძინა ივანიშვილს რომ არ ამოძრავებდეს თავისი ფულის დაბრუნების სურვილი, მისი პოლიტიკა არ გახდებოდა აშკარად ანტიამერიკული და ანტიევროპული. მისი ლოგიკა ძალიან მარტივია, ის საკუთარ დავას კერძო სტრუქტურასთან წარმოაჩენს როგორც მთელი დასავლეთის მასთან ბრძოლას და ამის მერე ვინმე დაიჯერებს, რომ მისთვის ფული არაფერს ნიშნავს? მე თუ მკითხავთ, თავისი განცხადებით მან ოპოზიციას მისცა საკმაოდ დიდი საფუძველი იმისთვის, რომ ამტკიცოს, ივანიშვილისთვის უმნიშვნელოვანესია ფული და არა ქვეყანაო. ვიმეორებ, ვინმე ივანიშვილს დავა აქვს კერძო ბანკთან, არა რომელიმე ქვეყნის სახელმწიფო რეზერვთან, ხაზინასთან, ადმინისტრაციასთან და ა.შ. რეალურად ასეთ ბანკებზე გავლენა დასავლურ მთავრობებს ოფიციალურად არა აქვთ. არადა, ამ დავის გამო ივანიშვილის უკმაყოფილება მისივე დიდი ზეგავლენით “ქართულმა ოცნებამ” სამთავრობო პოლიტიკად აქცია და ახლა ამტკიცებს, რომ თურმე ეშინია, რომ პირადი და სახელმწიფო ინტერესები არ აურიოს ერთმანეთში”, – განმარტავს ექსპერტი.
“ჩემი აზრით, ისეთი არაფერი ხდება, რაც ივანიშვილს აქამდეც არ გაუკეთებია. მის ტექნოლოგიად შეიძლება შევაფასოთ საკადრო პოლიტიკაში მუდმივი ცვლილებები და გადაადგილებები. მართალია, აქამდე გომელაური შეუცვლელად მიიჩნეოდა, მაგრამ, როგორც ჩანს, მასაც დაუგროვდა ჩონჩხები კარადაში და ივანიშვილმა მისი გამოცვლა გადაწყვიტა. რა, დანარჩენი პრემიერ-მინისტრებიც არ იყვნენ ივანიშვილის გუნდიდან მოსული? მოკლედ, “ქართულ ოცნებაშიც” დუღილია, იქაც არის უკმაყოფილო ხალხი. “ქართული ოცნება” არ არის მონოლითი, ის ქართველებისგან შედგება” – ამბობს სანდრო თვალჭრელიძე და შეკითხვაზე – “წულუკიანის კომისაზე მიუსვლელობის გამო პოლიტიკოსების დაკავება გრძელდება…” პასუხობს:
“ხელისუფლება თავისივე მიღებული კანონის ხაფანგში გაება. კომისიაზე მიუსვლელობისთვის სასჯელები ხომ ახლახან მოიგონეს, ჰოდა, ამას ოპოზიცია მშვენივრად იყენებს. არ იხდიან გირაოს, ხელისუფლება კი იძულებულია ისინი დააკავოს, ამას კი მოჰყვება დიდი გამოხმაურება ქვეყნის გარედან, ამასთანავე, ქვეყანაში მინელებული საპროტესტო მუხტიც გაიზარდა. ვნახეთ, ნიკა მელიას წინააღმდეგ მიღებული გადაწყვეტილების შემდეგ, რამდენი ადამიანი გავიდა ისევ ქუჩაში. არ ვიცი, რატომ აკეთებს ამას ხელისუფლება. ერთი მიზანი შესაძლოა იყოს საზოგადოების დაშინება, მაგრამ არ შინდება ეს საზოგადოება, გარდა ამისა, ამ პოლიტიკოსების რეიტინგიც იზრდება ამ პატიმრობის გამო. ამაზე დიდი სისულელე ძნელად წარმოსადგენია, რასაც “ქართული ოცნება” ამ დაკავებებით აკეთებს”…
“თუმცა მე პოლიტიკური პატიმრები უფრო ის გოგონები მგონია, ხელისუფლების წარმომადგენლებისთვის “მონის” დაძახების გამო რომ დააკავეს და პატიმრობა მიუსაჯეს. გამკვირვებია ჩვენი იურისტების, მოსამართლეებისაც და ადვოკატებისაც. რა არის გინება? _ ეს არის ადამიანის მორალური თვისებების დაკნინება, რაც შეურაცხყოფაა. სიტყვა “მონა” არ არის მორალური თვისებების დაკნინება, ეს არის სოციალური სტატუსი. როცა “მონას” გიწოდებ, ეს ხომ არ ნიშნავს, რომ მე შენ გაფასებ რამენაირად. ეს იგივეა ყოფილ პოლიციელს უთხრა, ყოფილი საჯარო მოხელე ხარო… სიტყვა “მონა” აღწერს სოციალურ სტატუსს. მე, როგორც საქართველოს მოქალაქეს, მაქვს სიტყვის თავისუფლება და შემიძლია მივუთითო ადამიანს, რომელ სოციალურ სტატუსს ეკუთვნის. სასაცილოა, იმის მტკიცება, რომ თურმე სიტყვა “მონა” სალანძღავი სიტყვა ყოფილა”, – დაასკვნის თვალჭრელიძე.
“ფარა” მოქმედებაში – კანონის ძალაში შესვლის შედეგები და სავარაუდო სცენარები
“ამერიკული “ფარას” ქართული ანალოგი, როგორც მას ხელისუფლება უწოდებს, 31 მაისიდან უკვე ძალაში შევიდა. კანონი არასამთავრობო და მედიაორგანიზაციებს ეხება, ხოლო მისი დარღვევა, გათვალისწინებული ვალდებულებების შეუსრულებლობა, ან არაჯეროვნად შესრულება ისჯება ჯარიმით, ან თავისუფლების 5 წლით აღკვეთით. ანალიტიკოსები – შავი ზღვის საერთაშორისო უნივერსიტეტის პროფესორი ნიკა ჩიტაძე და ზაალ ანჯაფარიძე “რეზონანსთან” მოსალოდნელ შედეგებზე საუბრობენ და აღნიშნავენ, რომ გამორიცხული არაა არასამთავრობო ორგანიზაციების გარკვეულმა ნაწილმა ფუნქციონირება შეწყვიტოს და ასევე, ახალი “ენჯეოები” შეიქმნას”, – წერს გაზეთი “რეზონანსი” სტატიაში სათაურით “ფარა” მოქმედებაში – კანონის ძალაში შესვლის შედეგები და სავარაუდო სცენარები.
“რა თქმა უნდა, ეს საქართველოში დემოკრატიაზე დიდი დარტყმა იქნება, რადგან, ფაქტობრივად, ბევრი წამყვანი არასამთავრობო ორგანიზაცია საქმიანობას შეწყვეტს. ვიღაცამ შეიძლება თავისი რეგისტრაცია გააუქმოს. ბევრი ორგანიზაცია უარს იტყვის დარეგისტრირდეს უცხოური გავლენის აგენტად და დიდია ალბათობა გაუქმდეს”, – აცხადებს ნიკა ჩიტაძე. “ცნობილი არასამთავრობო ორგანიზაციები, რომლებიც საზოგადოებრივ პოლიტიკურ ასპარეზზე აქტიურად ჩანან, სავარაუდოდ, არ დარეგისტრირდებიან. თან რამდენიმე “ენჯეომ” საკონსტიტუციო სასამართლოში სარჩელიც შეიტანა და ითხოვს, სანამ ეს დავა არ გადაწყდება კანონის მოქმედება შეჩერდეს. რამდენად გაითვალისწინებს სასამართლო, არ ვიცი” – ამბობს ზაალ ანჯაფარიძე. კანონი, რომელიც ეხება არასამთავრობო და მედიაორგანოზაციებს, “ოცნების” შეფასებით, ამერიკული “ფარას” ქართული ანალოგია. კანონს სისხლის სამართლის კოდექსში ცვლილებები მოჰყვა: “უცხოური აგენტების რეგისტრაციის აქტის” დარღვევა, გათვალისწინებული ვალდებულებების შეუსრულებლობა, ან არაჯეროვნად შესრულება ისჯება ჯარიმით, ან თავისუფლების აღკვეთით 5 წლამდე ვადით, იურიდიული პირი კი ისჯება ჯარიმით”, – აღნიშნავს გამოცემა.
“არასამთავრობო ორგანიზაციები აცხადებენ, რომ “ფარა” ზუსტად მათ საქმიანობას უპირისპირდება, რაც დააზარალებს მოსახლეობას – “დაუცველად დატოვებენ ძალადობის მსხვერპლ ბავშვებს და ქალებს, შეუწყდებათ დაფინანსება მეცნიერებს, ახალგაზრდებს, სოციალურად დაუცველ ოჯახებს”. მათი თქმით, “ფარა” ე.წ. რუსული კანონის “გადაფუთული ვერსიაა”. ანტიკორუფციული ბიუროს ხელმძღვანელმა რაჟდენ კუპრაშვილმა განაცხადა, რომ “ფარა”-ს კანონში არანაირად არ არის საუბარი რაიმე სახის შეზღუდვების დაწესებაზე და პირიქით, “ეს კიდევ უფრო მეტად გააჯანსაღებს იმ პროექტების წარმოჩენას, რაც დონორი ორგანიზაციების ხელით ხორციელდება ჩვენს ქვეყანაში”. ნიკა ჩიტაძე არ გამორიცხავს, რომ ახალი არასამთავრობო ორგანიზაციები შეიქმნას”, – განაგრძობს გამოცემა.
“შესაძლოა ორგანიზაციების გარკვეული ნაწილი “ოცნებას” გაურიგდეს და დარეგისტრირდეს, რადგან შემდეგ გრანტი მიიღოს. თუმცაღა გრანტის მიღებასაც წინაღობა ექნება, რადგან ამისთვის მთავრობის ნებაა საჭირო. შესაძლოა კონკრეტული ორგანიზაცია რეესტრში არ გატარდეს და საქმიანობა გააგრძელოს, მაგრამ ამ შემთხვევაშიც დონორი ორგანიზაცია ალბათ თავს შეიკავებს, რომ გრანტი გასცეს და მეორე მხრივ, ამ ორგანიზაციას შეიძლება საფრთხე შეექმნას, მათ წინააღმდეგ დაიწყოს სისხლის სამართლებრივი დევნა. ამასთან, ამის პარალელურად შესაძლოა ახალი არასამთავრობო ორგანიზაციები გაჩნდეს, რადგან, მე ასე მგონია, ხელისუფლება აპირებს არასამთავრობო სექტორის კონტროლს. თან ირაკლი კობახიძემ განაცხადა, რომ ისინი სახელმწიფო ბიუჯეტიდან დაფინანსდებოდნენ და ამიტომ გამორიცხული არაა თავიანთ მომხრეებს შეაქმნევინონ არასამთავრობო ორგანიზაციები და მათზე გასცენ გრანტები. ოღონდ მათი საქმიანობა უნდა იყოს დე ფაქტო ხელისუფლების საქმიანობის აგიტაცია-პროპაგანდა. დასავლეთის დემოკრატიულ ქვეყნებში ხანდახან სახელმწიფო უწყებები არასამთავრობოებზე გრანტებს გასცემენ, ოღონდ იმისათვის, რომ მათ მონიტორინგი გაუწიონ… სამწუხაროდ, ეს ყველაფერი საზოგადოების დიდი ნაწილის ბრალია და მათი დამსახურებაა, რომ სახელმწიფოს ბიძინა ივანიშვილი და მისი კლანი მართავს, თუ შეიძლება ამას მართვა ვუწოდოთ”, – დაასკვნის გამოცემის კორესპონდენტთან საუბრისას ნიკა ჩიტაძე.
მირიან მირიანაშვილი – “ტრამპი საქართველოს გულისთვის რუბიოსა და გრემის ჯგუფს არ დაუპირისპირდება”
“სენატორი დეინსი ამიერკავკასიაში ძალიან მნიშვნელოვანი მისიით იყო ჩამოსული – სომხურ-აზერბაიჯანული მოლაპარაკებების საკითხზე იყო ორიენტირებული და ალიევსა და ფაშინიანთან ვიზიტებისას მას თურქეთის საგარეო საქმეთა მინისტრიც ახლდა. მან ტრამპის გზავნილი ჩამოიტანა იმის შესახებ, რომ მზად არის აზერბაიჯანსა და სომხეთს შორის სამშვიდობო მოლაპარაკებაზე ხელის მოწერის პროცესს პირადად დაესწროს. ეს კი იმის მანიშნებელია, რომ ამიერკავკასია აღარ მოიაზრება პოსტსაბჭოთა სივრცის ნარჩენად და რეგიონს ახალი პოლიტიკური მნიშვნელობა ენიჭება, რაც ახალ რეალობას ქმნის ყველასთვის, უპირველესად კი საქართველოსთვის. ამ დროს კი რა ხდება საქართველოში?” – აცხადებს ექსპერტი მირიან მირიანაშვილი გაზეთ “კვირის პალიტრისთვის” მიცემულ ინტერვიუში, სათაურით “ტრამპი საქართველოს გულისთვის რუბიოსა და გრემის ჯგუფს არ დაუპირისპირდება”.
“ბოლო პერიოდში ამერიკა-საქართველოს ურთიერთობის შესაძლო განვითარებაზე გარკვეულ წარმოდგენას ქმნის სამი სხვადასხვა გზავნილი: მარკო რუბიოს ნეგატიური წერილი – დამოუკიდებლობის დღის მილოცვა ქართველი ხალხისთვის, რომელშიც ხელისუფლება ნახსენები არც იყო; დონალდ ტრამპის მისალოცი წერილი პრეზიდენტ ყაველაშვილის სახელზე; აშშ-ის საელჩოს განცხადება, რომ ბიძინა ივანიშვილმა უარი თქვა აშშ-ის ელჩთან, რობინ დანიგანთან შეხვედრაზე… სამივე გზავნილი ერთი და იმავე ეპიცენტრიდანაა და ის მარკო რუბიოს `საუფლო ტერიტორიაა~. ტრამპის წერილი კონტექსტურად გაცდენილია ზოგად მოცემულობას და წარმოადგენს სიგნალს გარემომცველი სივრცისთვის, რომ საქართველო კვლავაც ამერიკელების ინტერესის საგანია. მეორე მხრივ, ამერიკელების დამოკიდებულება საქართველოს მიმართ ერთგვაროვანი არ არის, მათ შორის არც ამერიკულ ელიტაში. მაგალითად, ტრამპის ოჯახი ბიძინა ივანიშვილს ნეგატიურად არ უყურებს. მეტიც, ივანიშვილს ტრამპის სიძის, ჯარედ კუშნერის გარემოცვაში ჰყავს ლობისტები. სავარაუდოდ, მისალოცი წერილიც კუშნერების მუშაობის შედეგია”, – აღნიშნავს გამოცემის კორესპონდენტთან საუბრისას მირიან მირიანაშვილი.
“პოლიტიკურ დონეზე ტრამპის ადმინისტრაციაში გადაწყვეტილებები დიდი ხნის წინ არის მიღებული. ჯერ კიდევ ნოემბრის მიწურულს, სანამ ახალი პრეზიდენტის ადმინისტრაცია საბოლოოდ დაკომპლექტდებოდა, ტრამპმა რესპუბლიკელებთან შეთანხმებას მიაღწია რუბიოს თანამდებობის საკითხზე. ამ გარიგების ჩაშლა გამორიცხულია, რადგან ტრამპს რესპუბლიკური პარტიის გადაკიდება არ აწყობს. მასკის ხელისუფლებიდან ჩამოშორებაც ამის დასტურია. სხვათა შორის, რუბიოსა და მასკის დაპირისპირების ინიციატორი თავად ტრამპი იყო – მას მარკ რუბიო და ლინდსი გრემი ილონ მასკის საპირწონედ ჰყავდა ხელისუფლებაში. ჯერ კიდევ მაშინ, ვიდრე ტრამპი პრეზიდენტი გახდებოდა და მისი რეიტინგი კამალა ჰარისის რეიტინგს ჩამორჩებოდა, რესპუბლიკურ პარტიასთან ჩვენთვის ერთ მნიშვნელოვან საკითხზე შეთანხმდა – ეს იყო ამიერკავკასია. ამ შეთანხმებით გადაწყდა, რომ ეს რეგიონი რუბიოსა და გრემის გავლენაში მოექცეოდა”, – განაგრძობს რესპონდენტი.
“შეიძლება ითქვას, ტრამპმა დიდი დათმობების შედეგად მოიპოვა რესპუბლიკელების მხარდაჭერა. თებერვლის მიწურულიდან რუბიოს გარემოცვა, ლინდსი გრემი და სხვა სენატორები, საქართველოს საკითხში აქტიურ პოლიტიკაზე გადავიდნენ. იმ პერიოდს ვგულისხმობ, როცა გრემის ოფისში “მეგობარი აქტის” რეზოლუციის საფუძველზე კანონპროექტი მომზადდა. შეიძლება ტრამპის ადმინისტრაციაში ერთმანეთისგან განსხვავებული შეხედულებები ჰქონდეთ, მაგრამ პოლიტიკის კონტურები ერთგვაროვანია. “ქართულ ოცნებაში” უნდა ესმოდეთ, რომ ტრამპი საქართველოს გულისთვის რუბიოსა და გრემის ჯგუფს არ დაუპირისპირდება… ჩემი აზრით, გზავნილი, რომელიც ივანიშვილს უნდა მიეღო, მარკო რუბიოს პოზიციას ასახავდა. მოგვწონს თუ არა, რუბიო დღეს მსოფლიოს ერთ-ერთი გავლენიანი პოლიტიკოსია და მისი უგულებელყოფა არაპრაგმატული ნაბიჯია”, მიიჩნევს ექსპერტი.
“ივანიშვილს, სავარაუდოდ, წინასწარ ჰქონდა ინფორმაცია გზავნილის შინაარსის შესახებ. შესაბამისად, ის არჩევანის წინაშე დადგა – შეხვედროდა ელჩს და პირადად მიეღო გზავნილი, რაც რუბიოს მოთხოვნების შესრულების აუცილებლობას დაადასტურებდა, ან უარი ეთქვა შეხვედრაზე და ამ გზით თავიდან აერიდებინა მისთვის არასასურველი პოლიტიკური ვალდებულება. შეხვედრაზე უარის თქმით, მან, ერთი მხრივ, დრო მოიგო და გზავნილის მიღება ფორმალურად აირიდა. მეორე მხრივ, პროცესები ისე წარმართა, რომ პოლიტიკურ ველზე კობახიძის გაძლიერება დააჩქარა. ამით მან ამერიკულ მხარეს შეტყობინება გაუგზავნა, რომ თითქოს თავად ჩამოშორდა ხელისუფლებას და მასზე აღარაფერია დამოკიდებული. რა თქმა უნდა, ამ პოლიტიკურ დეკორაციას ამერიკელები სერიოზულად არ მიიღებენ. ვაშინგტონში კარგად ესმით, რომ ივანიშვილი კვლავ ხელისუფლების ცენტრია, რაც ნიშნავს, რომ მასზე ზეწოლა გაგრძელდება”, – ამტკიცებს მირიან მირიანაშვილი და შეკითხვაზე – ”კობახიძის ხელში კონცენტრირებული ძალაუფლება ივანიშვილს გარკვეული საფრთხის წინაშე ხომ არ აყენებს?” – პასუხობს:
“რისკი ნამდვილად არსებობს. ქართული პოლიტიკური სისტემა სამ ძირითად ბერკეტზეა დაფუძნებული: შსს-ზე, სუს-სა და პარტაქტივზე. ბიძინა ივანიშვილმა სუს-ისა და უსაფრთხოების სტრუქტურების მმართველობა უკვე გადააბარა კობახიძეს, თუმცა პარლამენტში ძალთა განლაგება უცვლელია. გასაგებია, რომ მხოლოდ სუს-სა და შსს-ში ძალთა ბალანსის გადანაწილება რეალურ გადაბარებად ვერ აღიქმება და ეს დიდწილად პოლიტიკური დეკორაციაა, თუმცა ამ დეკორაციასაც ახლავს რისკები. ივანიშვილს კარგად ესმის, რომ უახლოეს მომავალში ამერიკული მხარე მისგან კონკრეტულ ანტირუსულ ნაბიჯებს მოითხოვს. სწორედ ამას მიიჩნევს ის თავისთვის ყველაზე სარისკო სცენარად და ამიტომაც მიმართავს მსგავს პოლიტიკურ სპექტაკლს – თითქოს ძალაუფლება გადააბარა. ამ ამბავში მთავარი ინტრიგა იმაშია, რომ ამერიკელები ივანიშვილს არ შეეშვებიან, ეს კი ავტომატურად ნიშნავს, რომ პროცესები ესკალაციის გზით წავა. პრობლემა იმ პოლიტიკურ და დიპლომატიურ რეალობაშია, რომელიც საქართველოს გარშემო ყალიბდება”.
“რუსეთს სურს საქართველოს საკითხი ამერიკასთან პირდაპირი პოლიტიკური დიალოგის გზით გადაწყვიტოს, რადგან პუტინი ჩვენს ქვეყანას საკუთარი გავლენის ზონად მიიჩნევს. ამერიკა, თავის მხრივ, არც წარსულში აღიარებდა და არც დღეს აღიარებს ამ ზონალურ დაყოფას. ვაშინგტონის მიზანი არ შეცვლილა: მათ სურთ რუსეთის გავლენა საქართველოში ქართველების ხელით დაირღვეს, ივანიშვილს კი არ სურს ამ კონფლიქტის ეპიცენტრში ყოფნა. მისთვის მნიშვნელოვანია როგორმე აირიდოს ეს როლი, მაგრამ ამერიკული მხარე ამის საშუალებას არ აძლევს. ხოლო რა სახის შეიძლება იყოს ამერიკული ზეწოლა ამაზე პასუხი ძალიან აინტერესებს განსაკუთრებით თავად ბიძინა ივანიშვილს. ის ცდილობს გამოიცნოს, რა სისწრაფით და რა ფორმით დაიწყება ზეწოლა: როგორი ტრანსფორმაცია მოუწევს მისთვის ნაცნობ პრორუსულ პოლიტიკურ კურსს ისე, რომ ამერიკელების თვალში მისაღები გახდეს”, – თვლის რესპონდენტი.
“ამ გზის გამოთვლა რთული არ იყო – ჯერ კიდევ თებერვალში ლინდსი გრემის ოფისში დაიძრა პროცესი, რომელიც საქართველოს საკითხზე პოლიტიკური სტრატეგიის შემუშავებას შეეხებოდა. ეს ის პერიოდია, როცა ივანიშვილი ტრამპის ადმინისტრაციისგან პოზიტიურ სიგნალებს ელოდა და ამ მოლოდინში ხელიდან გაუშვა პროცესში ჩართვის შანსი. მან ვერ შეძლო თავი დაემკვიდრებინა გრემისა და რუბიოს ჯგუფთან პოლიტიკური კომუნიკაციის ერთ-ერთ ფიგურად. შედეგად, ვერ მოახდინა იმ შესაძლო სიმწვავის განეიტრალება, რაც ამ სტრატეგიას შეიძლება ახლდეს. “ოცნება” მიამიტურად ფიქრობდა, რომ ტრამპის გამარჯვება ავტომატურად ახალ, მათთვის სასურველ პოლიტიკურ რეალობას შექმნიდა. დღეს ამ მიამიტობის შედეგებს იმკის როგორც ივანიშვილი, ისე ქართველი ხალხი. “ოცნებაზე” ზეწოლის ერთ-ერთ ბერკეტად ქართული ოპოზიციის გამოყენება ივანიშვილისთვის ყველაზე მტკივნეული სცენარია. უკრაინელი ტრამპისტებისგან ვიცი, რომ გრემი-რუბიოს ჯგუფს­ საქართველოს ხელისუფლებაზე ზემოქმედების ეს ოფცია აქვს, თუმცა ჯერ არ იყენებენ. შესაძლებელია ნებისმიერ დროს გაიმართოს შეხვედრა სალომე ზურაბიშვილთან და მას ხელახალი პოლიტიკური ფუნქცია მიენიჭოს…” – დასძენს მირიანაშვილი.