დედამიწის ფარული რუკა - 5 ადგილი, სადაც GPS არ მუშაობს
ჩვენ იმდენად მივეჩვიეთ რუკებს, გუგლს, წერტილს რომელიც მოძრაობს და გვეუბნება სად მივდივართ, რომ გვგონია, აღარაფერი დარჩენია აღმოსაჩენი. მაგრამ დედამიწა ჯერ კიდევ ინახავს სივრცეებს, სადაც ციფრული თვალიც კი დაბნეულია – ადგილებს, სადაც GPS უბრალოდ არ მუშაობს.1. ტრისტან-და-კუნია – ზღვის შუაგულში დაკარგული კუნძულიატლანტის ოკეანეში, აფრიკიდან ათასობით კილომეტრის მოშორებით, მდებარეობს ტრისტან-და-კუნია – მსოფლიოში ყველაზე იზოლირებული დასახლებული კუნძული. იქ არ არსებობს მუდმივი ინტერნეტ-დაშვება და ხშირად GPS-ის სიგნალიც არაადეკვატურია.ამის მთავარი მიზეზი გეოგრაფიული იზოლაცია და სატელიტური სიგნალის შეფერხებაა. აქ ცხოვრება გულისხმობს ფიზიკურ გათიშულობას გლობალური ქსელისგან – ადგილი, სადაც „როგორ მიხვალ იქ?“ რეალური ფილოსოფიური კითხვა ხდება.2. რაიანქინსკაიას ზონა – ჩრდილოეთ კორეაეს ქვეყანა ცნობილია ციფრული გაუმჭვირვალობით. ჩრდილოეთ კორეაში სტანდარტული რუკები ხშირ შემთხვევაში დამახინჯებულია ან ფრაგმენტული. GPS აქ მხოლოდ ზოგიერთ საერთაშორისო ვიზიტორს აქვს, ისიც სპეციალური ნებართვით.მაგალითად, სამხრეთ კორეასთან ახლოს მდებარე რაიონებში სიგნალი ხშირად იშლება – სავარაუდოდ განზრახ ჩარევის გამო. ეს არა მარტო ტექნიკური, არამედ პოლიტიკურად განპირობებული გაუჩინარებაა.3. ჰარავირას ხეობა – ავსტრალიაავსტრალიის ცენტრალური ნაწილი ცნობილია თავისი ელექტრომაგნიტური ანომალიებით. ჰარავირას ხეობა ერთ-ერთი ასეთია, სადაც კომპასები ხშირად შლიან მიმართულებას, ხოლო GPS-კოორდინატები ერთმანეთზე გადადიან.მეცნიერები ფიქრობენ, რომ ამის მიზეზი ქვესკნელში არსებული რკინის მაღაროებია, რომლებიც ხელს უშლიან ელექტრონულ სიგნალს. შედეგი – ციფრული ტექნიკა იქ ისე იკარგება, როგორც ადამიანები XIX საუკუნეში.4. არქტიკის ზონა – სადაც მაგნიტური ჩრდილოეთიც იკარგებაGPS-ის სისტემა დამოკიდებულია სატელიტებზე, რომლებიც ეკვატორთან ახლოს მოძრაობენ. სწორედ ამიტომ, დედამიწის ჩრდილოეთ და სამხრეთ პოლუსებთან ახლოს სიგნალის სიზუსტე მცირდება ან საერთოდ იკარგება.პოლარული რეგიონები – გრენლანდია, ჩრდილო კანადა, ანტარქტიდა – რჩებიან „ციფრული ბრმად“: აქ რუკები ადვილად გიბნევენ გზას. მეტიც, მაგნიტური ჩრდილოეთის მუდმივი გადაადგილება დამატებით ართულებს ნავიგაციას.5. არეალი 51 – ნევადის უდაბნო, აშშამერიკული ლეგენდა. ოფიციალურად – სამხედრო სატესტო ზონა; არაოფიციალურად – ყველაფერი დაწყებული უცხოპლანეტელებიდან დამთავრებული საიდუმლო ექსპერიმენტებით.GPS აქ ხშირად ბლოკირებულია ან გადახრილია. სატელიტური რუკები ამ ზონას ხშირად ბუნდოვნად ან სპეციალურად დაბინდულად აჩვენებენ. ზოგიერთ კოორდინატაზე Google Maps უბრალოდ არ რეაგირებს – თითქოს სივრცე არ არსებობს.დასკვნადახვეწილი ტექნოლოგიების ეპოქაშიც კი რჩება სივრცეები, სადაც ფიზიკური ყოფნა ციფრულ ჩარჩოებს არ ემორჩილება. იქ, სადაც რუკა სრულდება, რეალობა იწყება – უცხო, გაუცნობიერებელი და ხშირად… უფრო საინტერესო.
ჩვენ იმდენად მივეჩვიეთ რუკებს, გუგლს, წერტილს რომელიც მოძრაობს და გვეუბნება სად მივდივართ, რომ გვგონია, აღარაფერი დარჩენია აღმოსაჩენი. მაგრამ დედამიწა ჯერ კიდევ ინახავს სივრცეებს, სადაც ციფრული თვალიც კი დაბნეულია – ადგილებს, სადაც GPS უბრალოდ არ მუშაობს.
1. ტრისტან-და-კუნია – ზღვის შუაგულში დაკარგული კუნძული
ატლანტის ოკეანეში, აფრიკიდან ათასობით კილომეტრის მოშორებით, მდებარეობს ტრისტან-და-კუნია – მსოფლიოში ყველაზე იზოლირებული დასახლებული კუნძული. იქ არ არსებობს მუდმივი ინტერნეტ-დაშვება და ხშირად GPS-ის სიგნალიც არაადეკვატურია.
ამის მთავარი მიზეზი გეოგრაფიული იზოლაცია და სატელიტური სიგნალის შეფერხებაა. აქ ცხოვრება გულისხმობს ფიზიკურ გათიშულობას გლობალური ქსელისგან – ადგილი, სადაც „როგორ მიხვალ იქ?“ რეალური ფილოსოფიური კითხვა ხდება.
2. რაიანქინსკაიას ზონა – ჩრდილოეთ კორეა
ეს ქვეყანა ცნობილია ციფრული გაუმჭვირვალობით. ჩრდილოეთ კორეაში სტანდარტული რუკები ხშირ შემთხვევაში დამახინჯებულია ან ფრაგმენტული. GPS აქ მხოლოდ ზოგიერთ საერთაშორისო ვიზიტორს აქვს, ისიც სპეციალური ნებართვით.
მაგალითად, სამხრეთ კორეასთან ახლოს მდებარე რაიონებში სიგნალი ხშირად იშლება – სავარაუდოდ განზრახ ჩარევის გამო. ეს არა მარტო ტექნიკური, არამედ პოლიტიკურად განპირობებული გაუჩინარებაა.
3. ჰარავირას ხეობა – ავსტრალია
ავსტრალიის ცენტრალური ნაწილი ცნობილია თავისი ელექტრომაგნიტური ანომალიებით. ჰარავირას ხეობა ერთ-ერთი ასეთია, სადაც კომპასები ხშირად შლიან მიმართულებას, ხოლო GPS-კოორდინატები ერთმანეთზე გადადიან.
მეცნიერები ფიქრობენ, რომ ამის მიზეზი ქვესკნელში არსებული რკინის მაღაროებია, რომლებიც ხელს უშლიან ელექტრონულ სიგნალს. შედეგი – ციფრული ტექნიკა იქ ისე იკარგება, როგორც ადამიანები XIX საუკუნეში.
4. არქტიკის ზონა – სადაც მაგნიტური ჩრდილოეთიც იკარგება
GPS-ის სისტემა დამოკიდებულია სატელიტებზე, რომლებიც ეკვატორთან ახლოს მოძრაობენ. სწორედ ამიტომ, დედამიწის ჩრდილოეთ და სამხრეთ პოლუსებთან ახლოს სიგნალის სიზუსტე მცირდება ან საერთოდ იკარგება.
პოლარული რეგიონები – გრენლანდია, ჩრდილო კანადა, ანტარქტიდა – რჩებიან „ციფრული ბრმად“: აქ რუკები ადვილად გიბნევენ გზას. მეტიც, მაგნიტური ჩრდილოეთის მუდმივი გადაადგილება დამატებით ართულებს ნავიგაციას.
5. არეალი 51 – ნევადის უდაბნო, აშშ
ამერიკული ლეგენდა. ოფიციალურად – სამხედრო სატესტო ზონა; არაოფიციალურად – ყველაფერი დაწყებული უცხოპლანეტელებიდან დამთავრებული საიდუმლო ექსპერიმენტებით.
GPS აქ ხშირად ბლოკირებულია ან გადახრილია. სატელიტური რუკები ამ ზონას ხშირად ბუნდოვნად ან სპეციალურად დაბინდულად აჩვენებენ. ზოგიერთ კოორდინატაზე Google Maps უბრალოდ არ რეაგირებს – თითქოს სივრცე არ არსებობს.
დასკვნა
დახვეწილი ტექნოლოგიების ეპოქაშიც კი რჩება სივრცეები, სადაც ფიზიკური ყოფნა ციფრულ ჩარჩოებს არ ემორჩილება. იქ, სადაც რუკა სრულდება, რეალობა იწყება – უცხო, გაუცნობიერებელი და ხშირად… უფრო საინტერესო.
1. ტრისტან-და-კუნია – ზღვის შუაგულში დაკარგული კუნძული
ატლანტის ოკეანეში, აფრიკიდან ათასობით კილომეტრის მოშორებით, მდებარეობს ტრისტან-და-კუნია – მსოფლიოში ყველაზე იზოლირებული დასახლებული კუნძული. იქ არ არსებობს მუდმივი ინტერნეტ-დაშვება და ხშირად GPS-ის სიგნალიც არაადეკვატურია.
ამის მთავარი მიზეზი გეოგრაფიული იზოლაცია და სატელიტური სიგნალის შეფერხებაა. აქ ცხოვრება გულისხმობს ფიზიკურ გათიშულობას გლობალური ქსელისგან – ადგილი, სადაც „როგორ მიხვალ იქ?“ რეალური ფილოსოფიური კითხვა ხდება.
2. რაიანქინსკაიას ზონა – ჩრდილოეთ კორეა
ეს ქვეყანა ცნობილია ციფრული გაუმჭვირვალობით. ჩრდილოეთ კორეაში სტანდარტული რუკები ხშირ შემთხვევაში დამახინჯებულია ან ფრაგმენტული. GPS აქ მხოლოდ ზოგიერთ საერთაშორისო ვიზიტორს აქვს, ისიც სპეციალური ნებართვით.
მაგალითად, სამხრეთ კორეასთან ახლოს მდებარე რაიონებში სიგნალი ხშირად იშლება – სავარაუდოდ განზრახ ჩარევის გამო. ეს არა მარტო ტექნიკური, არამედ პოლიტიკურად განპირობებული გაუჩინარებაა.
3. ჰარავირას ხეობა – ავსტრალია
ავსტრალიის ცენტრალური ნაწილი ცნობილია თავისი ელექტრომაგნიტური ანომალიებით. ჰარავირას ხეობა ერთ-ერთი ასეთია, სადაც კომპასები ხშირად შლიან მიმართულებას, ხოლო GPS-კოორდინატები ერთმანეთზე გადადიან.
მეცნიერები ფიქრობენ, რომ ამის მიზეზი ქვესკნელში არსებული რკინის მაღაროებია, რომლებიც ხელს უშლიან ელექტრონულ სიგნალს. შედეგი – ციფრული ტექნიკა იქ ისე იკარგება, როგორც ადამიანები XIX საუკუნეში.
4. არქტიკის ზონა – სადაც მაგნიტური ჩრდილოეთიც იკარგება
GPS-ის სისტემა დამოკიდებულია სატელიტებზე, რომლებიც ეკვატორთან ახლოს მოძრაობენ. სწორედ ამიტომ, დედამიწის ჩრდილოეთ და სამხრეთ პოლუსებთან ახლოს სიგნალის სიზუსტე მცირდება ან საერთოდ იკარგება.
პოლარული რეგიონები – გრენლანდია, ჩრდილო კანადა, ანტარქტიდა – რჩებიან „ციფრული ბრმად“: აქ რუკები ადვილად გიბნევენ გზას. მეტიც, მაგნიტური ჩრდილოეთის მუდმივი გადაადგილება დამატებით ართულებს ნავიგაციას.
5. არეალი 51 – ნევადის უდაბნო, აშშ
ამერიკული ლეგენდა. ოფიციალურად – სამხედრო სატესტო ზონა; არაოფიციალურად – ყველაფერი დაწყებული უცხოპლანეტელებიდან დამთავრებული საიდუმლო ექსპერიმენტებით.
GPS აქ ხშირად ბლოკირებულია ან გადახრილია. სატელიტური რუკები ამ ზონას ხშირად ბუნდოვნად ან სპეციალურად დაბინდულად აჩვენებენ. ზოგიერთ კოორდინატაზე Google Maps უბრალოდ არ რეაგირებს – თითქოს სივრცე არ არსებობს.
დასკვნა
დახვეწილი ტექნოლოგიების ეპოქაშიც კი რჩება სივრცეები, სადაც ფიზიკური ყოფნა ციფრულ ჩარჩოებს არ ემორჩილება. იქ, სადაც რუკა სრულდება, რეალობა იწყება – უცხო, გაუცნობიერებელი და ხშირად… უფრო საინტერესო.
What's Your Reaction?
